Een prachtig zomers uitje; samenkomen in een voedselbos, een bijzondere plek in de natuur, om theater te beleven. Ons voedselbos zorgt voor het mooiste decor, en Ian Bok zorgt voor verwondering, verbazing, ontroering en veel lachen. Hij speelt het verhaal over de Appelboomroom, een groot volwassen voedselbos waarin allerlei vormen van leven op één of andere manier met elkaar verbonden zijn. Er zijn de bezoekers van het voedselbos, die er werken, leren, zorg ontvangen, ontspannen. Maar er zijn zoveel meer levende wezens die er wonen of graag op bezoek komen. Acteur Ian Bok neemt u mee naar hun gesprekken: stoute jongens van de straat, hippe insta vloggers, groene vastgoed kakkers en bomen knuffelaars allemaal komen ze iets oogsten: eten, zorg, onderwijs, content of winst. Ze komen ook iets brengen of zaaien: onderhoud, bekendheid, financiële middelen. We horen ook de gesprekken van de wezens die er wonen. De oorwurmen en kippen die in het voedselbos “werken”, de Mol die omhoog komt en de microben onder de grond. In de voorstelling horen we hun verhalen. En zie we welke rol ze spelen in het grotere geheel. Ian Bok is uw verteller hij neemt u mee In de magische wereld van de Appelboom droom. Ian Bok is bij het grote publiek bekend van zijn TV rollen als prins Claus, Johan Cruijff, de vastgoedfraude en zijn rol in Klem maar Hij is ook theatermaker gespecialiseerd in theater maken met niets. Heel weinig decor en techniek maar heel veel fantasie en humor. In deze voorstelling gaan we helemaal terug naar de oervorm van theater: samen komen op een mooie plek In de natuur en daar onze fantasie in het verhaal hun werk laten doen. kom naar uw voedselbos en maak de Appelboomdroom mee. Thema’s van de voorstelling: Biodiversiteit, Sociaal-Menselijke Diversiteit en de vele functies die een voedselbos voor gemeenschap rond zo’n bos kan hebben. Credits: Concept, en spel: Ian Bok Tekst is gebaseerd en geïnspireerd door de verhalen uit de voedselbossen die meedoen. De tekst is geschreven door Ian Bok met behulp van Anna Roodhof, zij promoveert in Wageningen op het gebied van de sociale en economische kant van Voedselbossen. https://www.wur.nl/nl/personen/anna-roodhof.htm Praktische info: Duur voorstelling +/- 1 uur De voorstelling is buiten. Op een open plek in een voedselbos. Zonder versterking of extra theatertechniek.

Sinds 2018 heeft een groep van ecodorpers een plek kunnen vinden op het terrein van een oude aardappelzetmeelfabriek in Ter Apel. Het terrein is sinds 1981 leeg en (prachtig!) overwoekerd door onder andere Berken, Elzen en Wilgen. Door de groei van het ecodorp is er behoefte aan een structuurplan voor het terrein en de behoefte aan gemeenschappelijke voorzieningen én 30 nieuwe woningen. In samenwerking met Superuse On Site (S.O.S.) is Hemelse Natuur twee keer een halve week op het terrein geweest voor workshops én om helemaal de plek eigen te maken. Het is een uitdaging om met een groep van meer dan 30 mensen een structuurplan te maken, maar toch is het gelukt. We hebben doormiddel van zoneringen van openbaar naar naar privé, met een tussenzone die de commons heet, alle functies een logische plek kunnen geven. Het terrein is door de zuiveringsvelden van de fabriek ingedeeld in eenheden, gescheiden door wallen van 3 meter hoog. De wallen worden groene structuren met een voedselbosrand. Elk veld krijgt een eigen naam en eigen type ‘ecologisch-zelfvoorzienende’ woning. Het voorstel van Superuse is om het dorpshuis een centrale plek te geven in één van de oude loodsen. De 30 woningen krijgen een plek in de fabriek aan de zonzijde. Doormiddel van openingen in het fabrieksdak kan er ook een getrapte binnentuin worden gecreëerd waarlangs het water wordt opgevangen en kan worden gebruikt voor het ecodorp.  Het structuurplan is goed ontvangen en we hopen dat deze in verschillende fases uitgerold kan worden. We willen alle ecodorpers in ieder geval bedanken voor de gastvrijheid en hun inspirerende visie op ecologisch bouwen en écht samen-wonen!

Stel je voor dat je de bodem vergelijkt met je huid. De grond met daaroverheen de planten werken misschien wel hetzelfde als ons vlees met daaroverheen onze huid. Vanuit de trein of auto turen we over de landerijen. Daar staan de gewassen klaar om geoogst te worden. Op de klei vaak aardappelen, uien, kolen en op het zand de maïs en het graan. Monocultuur na monocultuur liggen de velden als een Mondriaan schilderij door het landschap. Daartussen liggen wegen en sloten met daarnaast rijen bomen als lollies. Strakgemaaide bermen maken het af. Het hoge productie plaatje met zo weinig mogelijk onderhoud is compleet. Het lijkt net op iemand die zich geschoren of opgemaakt heeft om aan het werk te gaan. De volgende stappen staan te wachten. Met zo groot mogelijk machines worden de gewassen geoogst. Waarna er alleen nog maar afgeknipte planten staan. Dan komt de ploeg! De messen snijden de aarde verder open en de zwarte aarde komt tevoorschijn. De wond wordt langzaam groter en alle voedingsstoffen bloeden weg uit de aarde. Je voelt de pijn als een soort scheermes over je huid gaan. Doordat de grond elke keer wordt open geploegd kan het bodemleven zich moeilijk herstellen. Het is alsof je een wond weer open maakt. Hoe vaak wordt de bodem nog verder uitgeput hoevee l kan jouw huid aan? Dank voor het lezen, op naar de winter.

Hemelse natuur gaat met het vier koppig team naar de familieboerderij van collega Vincent in engeland. De boot brengt ons over zee langs olieplatforms, windmolens naar Newcastle. Onderweg passeert Cor nog zijn landgoed Wallington waar hij zestien jaar geleden stage heeft lopen. Hij komt daar zelfs een oude medewerker Beck tegen die hem meteen herkent. Vandaar rijden we naar Deushill farm. Op de berg waar ooit belasting werd geheven is nu het plan om juist wat terug te geven aan de mensheid in de vorm van retraites. Onze dagen vullen zich met lekker eten, bomen planten en ontwerpen maken. Vorig jaar heeft een geweldige natuurkracht in de vorm van een storm de helft van de bomen geveld. Misschien was het de eentonige coniferen zat. Maar feit is dat het er enigszins troosteloos uitziet, al is er voor de komende honderd jaar voldoende haardhout. We planten eiken, esdoorn sycamore en wild Cherry op de plek waar de bomen zijn ontworteld. Met schop, boombescherming en nietmachine planten we wel een stuk of zeshonderd bomen. Tijdens het bomen planten vallen de diverse ecosystemen op, van droge zandgronden tot zure veenmossen met heide en varen. Blackface schapen houden de boel kort, ze zijn perfecte maaimachines. Dueshill mag over tien jaar meer begroeid zijn en een plek zijn waar mensen van heinde en ver dichtbij van de natuur kunnen genieten, kunnen oefenen met de praktijk van een meer zelfvoorzienend leven en intern rust ervaren op de diverse wandelroutes en ceremoniële krachtplekken. Een luxe in de tegenwoordige tijd. Na een viertal dagen keert ons team weer voldaan terug naar Nederland om haar werk voort te zetten.

Na het ontwerpen van de Nieuwe Evolutietuin in 2021, is Schagen in 2022 gestart met de aanleg ervan. Eerst hebben zij zich beziggehouden met de technische uitwerkingen, zoals de infrastructuur van de tuin, waaronder kabels, leidingen, verschillende soorten paden en pleinen, en de Akwaglot bij het startpunt. Het resultaat is hier te zien vanuit de lucht. In het najaar heeft Joris samen met Schagen de aardlagen aangelegd, zoals te zien is in de afbeelding bovenaan de tekst. De aardlagen zijn bedoeld om kleine leefklimaten te creëren voor mossen, wolfsklauwen en varens. Deze winter zal Joris alle bomen planten die afkomstig zijn van verschillende kwekerijen. Deze bomen zijn van verschillende formaten en zullen de tuin in de lente al meer vorm geven. In het komende jaar worden de details verder uitgewerkt. In de winter ligt de focus op de aardlagen, waar verschillende soorten grond worden aangebracht om de juiste bodem te creëren voor de desbetreffende plantensoorten. In de lente en herfst worden meer planten vanuit de Oude Evolutietuin verplaatst. De Nieuwe Evolutietuin zal in 2024 openen voor het publiek. Bezoekers kunnen dan zeker langskomen en Joris zal alles kunnen vertellen over de Evolutietuin, aangezien hij tevens de beheerder is.

Wat gaan jij aankomend jaar doen om genoeg water te hebben voor de droge zomer? Water uit de kraan is kostbaar, al hebben we dat niet door. Maar water opvangen uit de hemel is voor niets, dat kan je opvangen. In Vlaanderen is het in veel gevallen al verplicht om regenwater op te vangen. "Wie een woning bouwt of grondig renoveert, is in bepaalde gevallen verplicht om een regenwaterput te installeren. U kunt het opgevangen en gefilterde regenwater dan gebruiken om: - toiletten door te spoelen - uw tuin te sproeien - uw woning of auto schoon te maken Voor andere toepassingen zoals drinken, persoonlijke hygiëne en de vaatwas wordt het gebruik van regenwater afgeraden." Hieronder een paar ideeën voor wateropvang en gebruik: Regenpijp afkoppelen en opvangen in regenwatervijver. Regenpijp aansluiten op regenton of waterschutting. Tegels eruit en halfverharding, groen of gazon erin. Infiltratiekratten onder de vlonder. Wadi in de schaduw leggen met mooi varens. Groen dak die het water buffert (ook goed voor een koel huis) Regenwatertank voor grijswatersysteem in huis.

"I love how summer just wraps its arms around you like a warm blanket." - Kellie Elmore

“Spring is the time of the year, when it is summer in the sun and winter in the shade.” – Charles Dickens

"The gardening season officially begins on January 1st, and ends on December 31" - Marie Huston